Σε πολλά μέρη των Βαλκανίων συναντάμε λατινόφωνους πληθυσμνούς, οι οποίοι στις γλώσσες των γειτονικών λαών είναι γνωστοί ως Βλάχοι, ενώ οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται Αρμάνοι. Κοοιτίδα των Αρμάνω από τον ύστερο Μεσαίωνα, είναι η οροσειρά της Πίνδου. Υψηλές πληθυσμιακές στγκεντρώσεις παρουσιάζουν, πέραν των ορεοσειρών της βόρειας Ελλάδας, η νότια Αλβανία, η π.γ. Δημοκρατία της Μακεδονίας, η Ρουμανία, και η Βουλγαρία. Η ανάπτυξη μιας κοινλής αρμανικ΄λης συνείδηδης εμποδίστηκε από το γεγονός ότι οι Αρμάνοι πολιτισμικά βρίσκονταν κοντά στο ελληνόφωνο στοιχείο της νότιας Βαλκανικής, γλωσσικά όμως συγγένευαν στενά με το συμπαγή ρουμανόφωνο πληθυσμό του κάτω ρου του Δούναβη.
Στα νε'οτερα χρόνια, η θέση της ελληνικής ως γλώσσας συνεννόησης στις εμπορικές συναλλαγές της νότιας Βαλκανικήγς, το κύρος της ελληνικής παιδείας και ο ρόλος της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολής στην Οθωμανική αυτοκρατορία, οδήγησαν ένα μεγάλο αριθμό Αρμάνων στην έκφραση ελληνικής συνείδησης. Πολιτικοί και εθνικοί ανταγωνισμοί του παρελθόντος, που έμειναν γνωστοί στα ελληνικά πολιτικ'α πράγματα ως το "κουτσοβλαχικό ζήτημα", είχαν κρίσιμο αντίκτυπο στη συγκρότηση και την έκφραση της τυατότητας των Αρμάνων. Ο χρόνος που περνα, λειτουργεί υπέρ της αφομοίωσης των Αρμάνων στις πολιτισμικές πλειονότητες των βαλκανικών χωρών. Ένας λαός που χάνεται, μια γλώσσα κι ένας πολιτισμός που εξαφανίζονται.
Thede Kahl (2009) ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ. ΕΘΝΟΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Μετάφραση; Σ. Μπουλασίκης. Βιβλιόραμα. Αθήνα
No comments:
Post a Comment