Αράχωβα, 23 Αυγούστου 2009
Τα εννιάμερα της Παναγίας γιορτάστηκαν με ευλάβεια και μυσταγωγία στο εξωκλήσι το αφιερωμένο στη Χάρη Της. Σε πανέμορφο, κατάφυτο από δέντρα και θάμνους ύψωμα στο Κάτω Χωριό είναι χτισμένο το εκκλησάκι. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, μας κάλεσε όλους να ψάλουμε με πίστη το «εν τη γεννήση την Παρθενίαν εφύλαξας». Όλο το χωριό συμμετείχε, σύσσωμο. Οι άρτοι και τα γλυκίσματα από τις οικογένειες του Κάτω Χωριού μας περίμεναν μετά την έξοδό μας από το Ναό. Η μέρα ήταν καλοκαιρινή, με εκείνη, όμως, την ψύχρα του βουνού τις πρωινές ώρες.
Όλοι, με αίσθημα πληρότητας, ανταλλάσσαμε τις ευχές που άρμοζαν στη μεγάλη Θεομητορική εορτή.
Αμέσως μετά τη λειτουργία έφυγε η Βάλια για την Αθήνα αλλά την ίδια σχεδόν ώρα έφτασε στο χωριό ο κουνιάδος μου, Σωτήρης, ο ψυχίατρος. Θα έμενε λίγες ώρες μαζί μας. Η χαρά μας ήταν μεγάλη. Εγώ, τουλάχιστον, είχα χρόνια να τον δω και το χάρηκα.
Και να η μεγάλη έκπληξη στο τελείωμα της ημέρας: Το αποχαιρετιστήριο party των παιδιών, των πολλών παιδιών, που παραθέριζαν στο χωριό άρχισε. Άρχισε ενώ είχαμε απογοητευτεί ότι δεν θα πραγματοποιείτο. Τα προηγούμενα χρόνια προηγείτο μία ενημέρωση. Το περιμέναμε. Φέτος, αποφασίστηκε την προηγούμενη σχεδόν μέρα.
Θα περίμενε κανείς ότι δεν θα υπήρχε μεγάλη συμμετοχή και κέφι. Όμως, πολλοί κάτοικοι, όλοι του χωριού αλλά και κάποιοι από άλλα μέρη προσήλθαν. Πολλά παιδιά συγκεντρώθηκαν και ολοταχώς ανέλαβαν τα πόστα τους.
Ο Κωνσταντίνος στα ηχεία, τακτοποιούσε τα καλώδια, όλα τα σχετικά με τη λειτουργία του μικροφώνου και την καλή απόδοση των τραγουδιών. Η Ειρήνη πήρε το μικρόφωνο και με την άνεση παρουσιάστριας προλόγισε με χάρη.
Τα τραπέζια είχαν τοποθετηθεί και στρωθεί καλλιτεχνικά κάτω από τους θεόρατους, αιωνόβιους πλατάνους του χώρου του Αγίου Νικολάου. Πιάτα, ποτήρια, πετσέτες μας προσέφεραν τα κορίτσια, κυρίως, με ευγένεια και χάρη. Ο ακούραστος Χρήστος, ο ταγματάρχης, με το ζεύγος Αργύρη και Ελένης είχαν αναλάβει το ψήσιμο του κρέατος. Πεντανόστιμα, χορταστικά σουβλάκια μοσχοβολούσαν στα κάρβουνα. Ο καπνός και η μυρωδιά τους είχαν γεμίσει όλο τον ουρανό της Αράχωβας.
Σαλάτες, φέτα, χωριάτικο ψωμί, μπύρες, αναψυκτικά και γλυκίσματα ήταν προσφορά των γονιών των παιδιών και όλων των κατοίκων του χωριού.
Το σημαντικότερο, όμως, ήταν το κέφι μικρών και μεγάλων.
Ο Πολύβιος, ο Νίκος, παιδιά του Αιμίλιου, φτασμένου μουσικού, και η εξαδέλφη τους Ειρήνη, με τις μουσικές γνώσεις τους (βιολί, κιθάρα, κανονάκι) δέχτηκαν τα θερμά μας χειροκροτήματα και τα ζωηρά «μπράβο!!».
Τα έξι παιδιά του Βαγγέλη, δικηγόρου και αποφοίτου της σχολής θεάτρου του Καρόλου Κουν, με τις χορευτικές τους ικανότητες έκαναν το χωριό να ζωντανέψει και πολλά ακόμα παιδιά συμμετείχαν με όποιον τρόπο μπορούσαν.
Σώπασαν οι ήχοι από τα κουδούνια των προβάτων, σώπασαν τα κελαηδήματα των πουλιών, για να ακούγονται τα κλαρίνα και τα βιολιά.
Και οι μεγάλοι, με πρωταγωνίστρια την Ελένη, που κυριολεκτικά κεντούσε παρά χόρευε, δεν έλεγαν να βγουν από την πίστα.
Τραγούδια δημοτικά, καλαματιανά και τσάμικα και χορός, πολύς χορός, μας συνεπήραν.
Γίναμε όλοι σαν τα παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου, που πρωταγωνιστούσαν. Το party ήταν δικό τους. Εμείς απλά συμμετείχαμε, έτσι για να διασκεδάσουμε μαζί τους και να τα συγχαρούμε.
--------------------------------
Όλοι, με αίσθημα πληρότητας, ανταλλάσσαμε τις ευχές που άρμοζαν στη μεγάλη Θεομητορική εορτή.
Αμέσως μετά τη λειτουργία έφυγε η Βάλια για την Αθήνα αλλά την ίδια σχεδόν ώρα έφτασε στο χωριό ο κουνιάδος μου, Σωτήρης, ο ψυχίατρος. Θα έμενε λίγες ώρες μαζί μας. Η χαρά μας ήταν μεγάλη. Εγώ, τουλάχιστον, είχα χρόνια να τον δω και το χάρηκα.
Και να η μεγάλη έκπληξη στο τελείωμα της ημέρας: Το αποχαιρετιστήριο party των παιδιών, των πολλών παιδιών, που παραθέριζαν στο χωριό άρχισε. Άρχισε ενώ είχαμε απογοητευτεί ότι δεν θα πραγματοποιείτο. Τα προηγούμενα χρόνια προηγείτο μία ενημέρωση. Το περιμέναμε. Φέτος, αποφασίστηκε την προηγούμενη σχεδόν μέρα.
Θα περίμενε κανείς ότι δεν θα υπήρχε μεγάλη συμμετοχή και κέφι. Όμως, πολλοί κάτοικοι, όλοι του χωριού αλλά και κάποιοι από άλλα μέρη προσήλθαν. Πολλά παιδιά συγκεντρώθηκαν και ολοταχώς ανέλαβαν τα πόστα τους.
Ο Κωνσταντίνος στα ηχεία, τακτοποιούσε τα καλώδια, όλα τα σχετικά με τη λειτουργία του μικροφώνου και την καλή απόδοση των τραγουδιών. Η Ειρήνη πήρε το μικρόφωνο και με την άνεση παρουσιάστριας προλόγισε με χάρη.
Τα τραπέζια είχαν τοποθετηθεί και στρωθεί καλλιτεχνικά κάτω από τους θεόρατους, αιωνόβιους πλατάνους του χώρου του Αγίου Νικολάου. Πιάτα, ποτήρια, πετσέτες μας προσέφεραν τα κορίτσια, κυρίως, με ευγένεια και χάρη. Ο ακούραστος Χρήστος, ο ταγματάρχης, με το ζεύγος Αργύρη και Ελένης είχαν αναλάβει το ψήσιμο του κρέατος. Πεντανόστιμα, χορταστικά σουβλάκια μοσχοβολούσαν στα κάρβουνα. Ο καπνός και η μυρωδιά τους είχαν γεμίσει όλο τον ουρανό της Αράχωβας.
Σαλάτες, φέτα, χωριάτικο ψωμί, μπύρες, αναψυκτικά και γλυκίσματα ήταν προσφορά των γονιών των παιδιών και όλων των κατοίκων του χωριού.
Το σημαντικότερο, όμως, ήταν το κέφι μικρών και μεγάλων.
Ο Πολύβιος, ο Νίκος, παιδιά του Αιμίλιου, φτασμένου μουσικού, και η εξαδέλφη τους Ειρήνη, με τις μουσικές γνώσεις τους (βιολί, κιθάρα, κανονάκι) δέχτηκαν τα θερμά μας χειροκροτήματα και τα ζωηρά «μπράβο!!».
Τα έξι παιδιά του Βαγγέλη, δικηγόρου και αποφοίτου της σχολής θεάτρου του Καρόλου Κουν, με τις χορευτικές τους ικανότητες έκαναν το χωριό να ζωντανέψει και πολλά ακόμα παιδιά συμμετείχαν με όποιον τρόπο μπορούσαν.
Σώπασαν οι ήχοι από τα κουδούνια των προβάτων, σώπασαν τα κελαηδήματα των πουλιών, για να ακούγονται τα κλαρίνα και τα βιολιά.
Και οι μεγάλοι, με πρωταγωνίστρια την Ελένη, που κυριολεκτικά κεντούσε παρά χόρευε, δεν έλεγαν να βγουν από την πίστα.
Τραγούδια δημοτικά, καλαματιανά και τσάμικα και χορός, πολύς χορός, μας συνεπήραν.
Γίναμε όλοι σαν τα παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου, που πρωταγωνιστούσαν. Το party ήταν δικό τους. Εμείς απλά συμμετείχαμε, έτσι για να διασκεδάσουμε μαζί τους και να τα συγχαρούμε.
--------------------------------
Ο Αύγουστος πέρασε, ο καιρός έχει ψυχράνει. Όλοι όσοι γλεντούσαμε κάτω από το πλατάνια του Αγίου Νικολάου φεύγουμε. Τα παιδιά στα σχολεία τους, οι μεγάλοι στις υποχρεώσεις τους.
Συγχαρητήρια σε όσους βοήθησαν στην ωραία αυτή βραδιά.
Καλό χειμώνα σε όλους.
Συγχαρητήρια σε όσους βοήθησαν στην ωραία αυτή βραδιά.
Καλό χειμώνα σε όλους.
Ελένη Ασημακοπούλου - Μανωλοπούλου
