Ιπποφαές

Αθήνα, 22-4-2009
Προς
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ΤροφίμωνΓενική Διεύθυνση Φυτικής ΠαραγωγήςΔ/νση Εισροών Φυτικής ΠαραγωγήςΑχαρνών 2, Αθήνα

Κύριοι,
Ίσως – με δεδομένη την τρέχουσα επικαιρότητα – το περιεχόμενο του παρόντος να ξενίζει και ακόμη να απωθεί κάποιους από την εντρύφηση και αξιολόγηση του κειμένου. Παρά ταύτα εγώ το αποστέλλω σε εσάς, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, με την ελπίδα σε κάποια στιγμή να τύχει της δέουσας υπηρεσιακής προσοχής.
Είναι σε όλους γνωστό το αποκαρδιωτικό φαινόμενο της ερήμωσης της ορεινής, αλλά και ημιορεινής, υπαίθρου: Οικισμοί και ολόκληρα χωριά έχουν μετατραπεί με το πέρασμα του χρόνου σε ερείπια, τα δε χωράφια (σκόρπιες μικρές ιδιοκτησίες) των πάλαι ποτέ βιοπαλαιστών – αγροτών έχουν «αγριέψει» και στοιχειώσει, σιωπηλοί πια μάρτυρες της (συνειδητής) εγκατάλειψης (:αστικοποίησης) των κατοίκων που τη μητέρα γη τη βλέπουν πια ως οικόπεδα, ως καταναλωτικό αγαθό.
Κάποιοι νοσταλγοί της γενέτειράς τους έχουν απλώς «επανέλθει» και, έτσι, μερικά καινούρια σπίτια, δίπλα στα πετρόκτιστα χαλάσματα, έχουν υψωθεί για να στεγάσουν για δυο – τρεις εβδομάδες του καλοκαιριού τους νέους ιδιοκτήτες, σ’ ένα συγκερασμό παρόντος και μνήμης των παιδικών χρόνων. Όμως τα χωράφια τους παραμένουν έρημα και εγκαταλελειμμένα (ούτε τη θέση τους, ούτε τα σύνορα δεν γνωρίζουν πια οι νέοι ιδιοκτήτες τους).
Τα αίτια του γενικότερου μαρασμού της επαρχίας; Γνωστά: Η εξέλιξη – ανάπτυξη, η αστυφιλία, η μαζική συνειδητή αστικοποίηση των πληθυσμών (και εγώ προσωπικά έφυγα για να «επιστρέψω» συνταξιούχος και να δηλώνω σήμερα, εκ του ασφαλούς, ότι θλίβεται η ψυχή στη θέα των άγονων πια αγριότοπων της αφάνας και της αλιφασκιάς).
Όλοι βλέπουμε τη μακροχρόνια προσπάθεια της Πολιτείας για αποκέντρωση με τη δημιουργία κέντρων παιδείας, υγείας, βιομηχανίας κ.λ.π. στην Περιφέρεια προς συγκράτηση των νέων της επαρχίας και θα ήταν αφελές σήμερα να ισχυριστώ και να αναφερθώ εγώ σε κίνητρα συγκράτησης και επιστροφής των νέων…
Θέλω όμως – και έρχομαι στον σκοπό της επιστολής μου – απευθυνόμενος στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να σημειώσω τα εξής: Από διάφορες διάσπαρτες δημοσιεύσεις άρθρων και μελετών στον ημερήσιο περιοδικό (αλλά και ηλεκτρονικό) τύπο, «εμυήθηκα», αν μου επιτρέπεται, στα μυστικά του θαμνόδεντρου που «ακούει» στο όνομα Ιπποφαές. Σταχυολογώ κάποια αποσπάσματα και συνημμένα σας τα αποστέλλω. Εκτιμώ, με τα δικά μου κριτήρια, ότι αποτελεί τον κρυμμένο θησαυρό που μπορεί να αναστήσει την ελληνική ύπαιθρο.
Σας συστήνομαι ότι κινούμαι τελείως ανιδιοτελώς και φιλοδοξία μου (ίσως δονκιχωτική) είναι να προσφέρω και να συμβάλω, ει δυνατόν, στο ξαναζωντάνεμα της έρημης γενέτειρας (και πάρα πέρα – αν όλα πάνε καλά – γιατί όχι και άλλων μερών, π.χ. των καπνοχώραφων της Ξάνθης και του Αγρινίου…).
Θέλω, λοιπόν, με την παρούσα να σας καταστήσω γνωστό το όραμά μου: Έχω αποφασίσει να πειραματιστώ για την αντοχή – ευδοκίμηση του Ιπποφαούς σε ένα υψόμετρο 1000 – 1200 μέτρων (όπου το εγκαταλελειμμένο χωριό μου: Εξοχή (πρώην Ράχωβα), ήδη Δ.Δ. του Δήμου Αιγείρας Αχαΐας). Η απόφασή μου έχει να κάνει με τους έρημους αγρούς του χωριού (που οι κτηματίες έχουν εγκαταλείψει, περιφρονήσει) αλλά και τις απέραντες ράχες της πάλαι ποτέ κοινότητας. Φιλοδοξία μου είναι – αφού ευοδωθεί το πείραμα – μετά να αναλάβω να «πείσω» τους ιδιοκτήτες και να συντονίσω τα πράγματα, ώστε να προχωρήσουμε από κοινού με τους ιδιοκτήτες της γης (προσωπικά δεν έχω παρά το σπίτι και τον περίβολό του, σ’ αυτόν δε τον περιβάλλοντα χώρο θέλω υλοποιήσει το πείραμα) σε συστηματική καλλιέργεια του Ιπποφαούς.
Ζητώ, λοιπόν, απευθυνόμενος σε εσάς, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, να με συνδράμει.
Ζητώ να μεριμνήσετε, μέσω των ακολούθων των πρεσβειών μας και των προξενείων, να μου προμηθεύσετε 20 – 30 δενδρύλλια Ιπποφαούς από την Ξένη, από τα φυτώρια του εξωτερικού.
Και για να μην παρεξηγηθώ: Σκοπός μου είναι, αν το πείραμα επιτύχει, να μεριμνήσω περαιτέρω εγώ για τη μαζική παραγγελία – εισαγωγή, αφού θα έχω προετοιμάσει τους ιδιοκτήτες με τα χωράφια τους αλλά και το Δ.Δ. για τις εκτεταμένες περιοχές του (της πάλαι ποτέ Κοινότητας) χωρίς επ’ ελάχιστον να παρεμποδισθεί η – φθίνουσα, άλλωστε, και αυτή – κτηνοτροφία, να καλύψουμε τις εκτάσεις (ιδιωτικές – δημοτικές) με τα δενδρύλλια του Ιπποφαούς.
Το 2013 (το τέλος των επιδοτήσεων) πλησιάζει. Και είναι βέβαιον ότι εξελικτικά θα ερημώσουν και πεδινότερα μέρη και οι αγρότες κι αυτών των πεδινότερων εδαφών θα «κοιτάξουν» να γίνουν γκαρσόνια, κλητήρες, ιδιωτικοί – δημόσιοι υπάλληλοι, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες.
Το όραμα ολοκληρώνεται με την εικόνα (αποτέλεσμα) της συστηματικής καλλιέργειας, την παραγωγή πρώτης ύλης, την επεξεργασία – μεταποίηση.
Βεβαίως, όπως έχω μάθει, υπάρχει και λειτουργεί οργανωμένη οικονομική μονάδα (επιχείρηση) παραγωγής και εκμετάλλευσης Ιπποφαούς στη Βόρεια Εύβοια, θεωρώ, όμως, ότι θα καθυστερήσει πολύ η διάδοση μέσω εκείνης της πηγής.
Επιτρέψατέ μου να επαναλάβω και πάλι την ανιδιοτελή διάθεση, προσφορά και συμμετοχή μου στο εγχείρημα (πείραμα, εισαγωγές, σπορά, φυτώρια, καλλιέργεια).
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι μόνος, ως απλός πολίτης, δεν θα μπορούσα να εξασφαλίσω την εισαγωγή των ολιγάριθμων δενδρυλλίων από το εξωτερικό, διό και το αίτημά μου για τη συνδρομή των υπηρεσιών σας. Εάν, όμως, το αίτημά μου ήθελε εκληφθεί «θρασύ», παρακαλώ κοστολογήσατε τα έξοδα αγοράς, εισαγωγής – μεταφοράς, ώστε να τα χρεωθώ προσωπικά.
Ευελπιστώ να τύχω κατανόησης από τις υπηρεσίες σας, σταθμίζοντας ότι τα ελατήριά μου είναι τελείως αλτρουιστικά και – επιτρέψατέ μου κι αυτό – καθαρά εθνικά.

Με εκτίμηση,

Δημήτριος Μανωλόπουλος
Επίτιμος Δικηγόρος
Γ. Γεννηματά 16
16231 Βύρωνας