Thursday, October 23, 2008

Μονόγραμμα










I


Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές


Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος


Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός
Πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας


Καί θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα


Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.




VII


Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί


Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή


Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ


Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό


και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.
θα πενθω παντα μ'ακους,


για σενα μονος στον παραδεισο.







Οδυσέας Ελύτης


















No comments: